De klasgenoten van 5 vwo zaten op een heel vrije school. De leraren noemde ze er bij hun voornaam en over alles werd gediscussieerd. Ze keren nu terug en kijken hoe die basis heeft uitgepakt.
De wereldverbeteraars van het Ashramcollege uit het Alphen aan den Rijn van 1986. Het waren de woelige jaren 80, waarin de klasgenoten van 5 vwo hun onderwijs kregen op een heel vrije middelbare school. De leraren noemden ze er bij hun voornaam en over alles werd gediscussieerd. Met een inpandige kroegruimte was er ruimte voor een feestje, waar stiekem werd gewerkt aan het eigen verantwoordelijkheidsbesef, want er was veel ruimte en aandacht voor persoonlijke ontwikkeling en maatschappelijke betrokkenheid. En daarmee werd het Ashram, in de volksmond ook wel gekscherend het 'hashram' genoemd, ook een trekpleister voor zij-instromers van andere scholen, op zoek naar een beetje meer vrijheid. Aan de hand van de verhalen van de kinderen van toen, die elkaar nu weer treffen op hun oude school, zien we hoe die basis heeft uitgepakt. Want hoe het is het nu met feestneuzen Derek en Eric, die altijd rondscheurden in een gele kever? Of met dat andere lid van de kroegcommissie, de linksgeoriënteerde Tim? De laatste is inmiddels een belangrijke speler in de bescherming van het regenwoud in de Amazone. Hij heeft er een heel eigen methode ontwikkeld om de ontbossing tegen te gaan. Ook Jolanda probeert een bijdrage aan een betere wereld te leveren, maar zoekt dat heel wat dichter bij huis. Terug in hun oude klas wisselen ze herinneringen uit aan de tijd dat ze altijd rondhingen bij Naomi bijvoorbeeld, ook zo'n plek waar alles mocht. Haar vader was kunstenaar en een vrijgevochten geest. Het was een klap toen hij op slechts 46-jarige leeftijd overleed, terwijl zij op dat moment op de Transsiberië Express zat. Gelukkig was klasgenoot Maarten er om haar op te vangen. Inmiddels zijn ze al jaren met elkaar getrouwd.
De Reünie >
