Na 11 september 2001 werd Enis Odaci plotseling aangesproken op het feit dat hij moslim is.

Ontmoetingen met gasten uit diverse religieuze tradities en gesprekken met hen over hun leven en drijfveren en over hun persoonlijke heilige tekst. Na 11 september 2001 werd Enis Odaci plotseling aangesproken op het feit dat hij moslim is. Niets was meer vanzelfsprekend, overal bespeurde hij angst en onzekerheid. Hij vond het tijd worden om zich meer in de koran en in zijn eigen religieuze achtergrond verdiepen. Zijn wortels liggen in het alevitisme, een in de basis humanistisch ingestelde levensbeschouwing, waarbij veel elementen uit de islam en andere godsdiensten zijn geïntegreerd tot de overtuiging dat God groter is dan welk boek dan ook. Zo kwam Odaci ertoe om de stichting Humanislam op te richten, die het humanisme in de islam benadrukt. Inmiddels is hij ook een samenwerkingsverband aangegaan met Herman Koetsveld, predikant in Hengelo. Samen gaan ze de interreligieuze dialoog aan, bouwen bruggen, slaan handen ineen, schrijven stukken en roepen ze op om vorm te geven aan goddelijke eigenschappen als rechtvaardigheid. Als peuter in Turkije liep Enis polio op, vlak voordat daar een omvangrijk inentingsbeleid van kracht werd. 'Ik viel dus nog net in de prijzen', zegt hij. "Toch nam m'n handicap me niets af, integendeel." Nadat het gezin in Hengelo herenigd was, koos hij voor het atheneum. Maar zijn vader meldde hem af, omdat in zijn ogen het gebouw ongeschikt was voor zijn zoon die afhankelijk is van krukken. De directeur kwam op bezoek, ging voortvarend in tegen het ouderlijk gezag en zorgde ervoor, dat Enis alsnog naar het atheneum kwam. 'In één klap waren we ingeburgerd.' Odaci ging naar de universiteit en werd zelfstandig projectmanager infrastructuur, ofwel verkeerskundige. In die functie bouwt hij soms letterlijk bruggen. In figuurlijke zin doet hij niet anders. Zijn 'heilige tekst' zijn woorden van Imam Ali, schoonzoon van de profeet Mohammed en de belangrijkste wijsgeer van sjiieten, soefi's en alevieten. 'Gerechtigheid is de kern van mijn geloof,' zegt Enis Odaci. 'Er is niets belangrijker dan de ogen van de ander te zien oplichten. Dat kan door de ontmoeting, door aandacht en zorg. Zelf heb ik daar veel van.