Het leven van cultuurhistorica Anikó Ouweneel ademt verwondering. Ze is gegrepen door kunst, niet verwonderlijk als kleindochter van een bekende kunstschilder.
'Alles is een kunstwerk, mensen zijn ook kunstwerken. Ieder mens is een wereld op zich. In het Hongaars is het woord voor mens wereld. Als je zegt: Ik kwam op straat mensen tegen, dan zeg je: Ik kwam werelden tegen.' Het leven van cultuurhistorica Anikó Ouweneel ademt verwondering. Ze is gegrepen door kunst, niet verwonderlijk als kleindochter van een bekende kunstschilder. Haar inzichten en fascinaties deelt ze in publicaties en lezingen. Volgens Anikó is er behoefte aan kunstwerken die geladen zijn, waarin het hart van de maker doorklinkt. Werken gemaakt met vakmanschap, oprechte intenties en respect voor de christelijke traditie. 'Kunst en geloof hebben gemeen dat ze beiden gaan over experimenteren en het vinden en uiten van waarheid. Daaruit vloeit levenskracht.' Anikó zoekt steeds naar beelden die helpen in het bidden en nadenken, die opbouwen en hoop bieden.
Het Vermoeden >
