Documentairemaker Ingeborg Jansen volgt enkele jonge gedetineerden vanaf het moment van hun veroordeling tot een half jaar na hun vrijkomst. Dagelijkse routine in de inrichting wordt afgewisseld met gesprekken met de jongens in hun cel.
De straat vs. de staat. Een film van Ingeborg Jansen Ze zitten vast in justitiële jeugdinrichting ‘De Hartelborgt’. Batanay (17) voor een overval op een videotheek. Giovanni (16) voor straatroof en vechtpartijen. Zelfbenoemde ‘straatnigger’ Rigel (17) voor wapenbezit en diefstal. Hij vindt de meeste van zijn medegevangenen maar ‘kleine jongens’. Nu vallen ze nog onder het jeugdrecht. Lukt het ‘het systeem’ om hen anders te laten denken en handelen, zodat ze als volwassenen uit de problemen blijven? Documentairemaker Ingeborg Jansen volgt enkele jonge gedetineerden vanaf het moment van hun veroordeling tot een half jaar na hun vrijkomst. Dagelijkse routine in de inrichting - eten, luchten, groepstherapie, bezoek - wordt afgewisseld met gesprekken met de jongens in hun cel. Vaak leidt dat tot openhartige, niet zelden onthutsende ontboezemingen. Over perspectief, over het belang van geld, van vrienden. En van moeders. Want als er iets is waar deze jongens aan hechten dan is het wel familie en dan vooral hun moeder. Het allerbelangrijkste in hun leven echter is geld, getuige de tatoeage van Rigel. Drie letters verdeeld over drie vingers spellen M O B, Money Over Bitches, of zoals hij het zelf zegt ‘geld gaat voor een meisje’. Wat je misschien bij Albert Heijn verdient, 500, 1000, dat kun je ook in een dag maken, of het dubbele zelfs. Jouw salaris maak ik misschien in één dag. Dat is wel het risico waard. Als de jongens na maanden vrijkomen, hebben ze nog met toezicht en verplichte therapieën te maken. Nu moeten ze laten zien of ze tegen de verlokkingen van de buitenwereld zijn opgewassen. Of ze een baan vinden en kunnen behouden. Of ze, als ze dadelijk 18 zijn, het leven van het gemakkelijke geld en de criminaliteit achter zich kunnen laten.
Holland Doc >
