Hoe ver staan we af van het boerenleven en wat weten we echt van onze voedselproductie Nog steeds is Nederland voor een belangrijk deel een agrarisch land. We exporteren heel veel, maar we voeren ook massaal veel eten in. De megastallen en industriële voedselproductie staan haaks op het idyllische plaatje dat we koesteren van het platteland: een kleine keuterboer, met een paar koeien en een gelukzalige glimlach om z’n mond. We weten dat de tijd van die boerenromantiek voorbij is, maar willen er niet aan.
Hoe ver staan we af van het boerenleven en wat weten we echt van onze voedselproductie? Nog steeds is Nederland voor een belangrijk deel een agrarisch land. We exporteren heel veel, maar we voeren ook veel eten in. De megastallen en industriële voedselproductie staan haaks op het idyllische plaatje dat we koesteren van het platteland: een kleine keuterboer, met een paar koeien en een gelukzalige glimlach om z'n mond. We weten dat de tijd van die boerenromantiek voorbij is, maar willen er niet aan. Verscholen tussen de bomen bewaart hobbyboer Harm Joling een ongeschonden stuk veen. We koesteren de illusie, die weidemelk boven melk van koeien op stal aanbeveelt, en die ons het gevoel geeft dat we zelfvoorzienend zijn. Massaal storten we ons weer op het zoveel mogelijk zelf bereiden van ons voedsel. Braakliggende terreinen in grote steden worden tot moestuin omgetoverd. Zo houden we, als is het op kleine schaal, de illusie in stand.
Nederland van Boven >
