De Verenigde Naties probeert met een speciale selectie ernstig zieke kinderen uit het Midden-Oosten naar Europa te halen. Nederland doet mee, maar er blijkt maar weinig plek voor de patiëntjes.
'Mag ik met u mee naar Nederland?', vraagt de 11-jarige Azzedine aan Zembla-verslaggever Ton van der Ham in Beiroet. Azzedine is ernstig ziek. Hij heeft keelkanker. Vijf jaar geleden vlucht hij samen met zijn familie voor de oorlog in Syrië. Ze wonen nu in een schuur in Libanon. Een behandeling is er wel, maar dat kunnen zijn vader en moeder niet betalen. Inmiddels is de kanker uitgezaaid naar zijn longen. In Libanon zitten zo'n 750.000 kinderen tot 15 jaar die met of zonder hun familie gevlucht zijn uit Syrië. Ook doodzieke kinderen zoals Azzedine. Het internationale hervestigingsprogramma van de VN probeert via zogenoemde 'selectiemissies' vluchtelingen in Europa te plaatsen. Ook Nederland doet eraan mee, met 750 plekken per jaar. Maximaal 30 daarvan zijn ingeruimd voor ernstig zieke vluchtelingen, jong en oud. Maar dat is inclusief hun familie. Je moet dus erg veel geluk hebben wil je geselecteerd worden. Azzedine heeft geen geluk. En Zembla ontmoet meer ernstig zieke kinderen die niet geselecteerd zijn, zoals Bouchra (14). Ze heeft vanwege een bloedziekte regelmatig bloedtransfusies nodig. En Abdelhamid (6) wacht op een levensreddende beenmergtransplantatie. De donor is al gevonden: zijn zusje. Maar voor de operatie is geen geld. Zembla onderzoekt: Waarom heeft Nederland zo weinig plek voor ernstig zieke kinderen?
ZEMBLA >
